سایت شخصی دکتر قالیباف راه اندازی شد

به گزارش همشهری‌آنلاین وبلاگ یکی از بخش‌های سایت است و از سوم خردادماه مصادف با آزادی خرمشهر فعال شده و از این پس یادداشت‌های شخصی شهردار در آن منتشر می‌شود. قالیباف اعلام کرده است که هرهفته این بخش را به روز خواهد کرد.

قالیباف که هم‌اکنون مشغول تدریس در رشته‌های مدیریت شهری و جغرافیای سیاسی در دانشگاه تهران است بخشی از سایت خود را  برای ارتباط با دانشجویان اختصاص داده است.

به گفته مدیر سایت، این بخش به دانشجویان دکتر قالیباف امکان می‌دهد تا علاوه بر دریافت فایل و فهرست جزوه‌های درسی به پرسش و پاسخ با استاد بپردازند.

«دیدگاه‌ها» بخش دیگری از این سایت است که نظرات دکتر قالیباف را درباره‌ی موضوعات مختلف انعکاس می‌دهد و در بخش «آثار» هم می‌توان به نوشته‌های مکتوب پیشین قالیباف دسترسی داشت.

طراحی مناسب سایت امکان ارتباط مستقیم با قالیباف و ثبت نظرات مخاطبان را فراهم آورده است.به گفته مدیر سایت در آینده‌ی نزدیک بخش‌های دیگری در سایت فعال خواهد شد که اخبار آن از طریق رسانه‌ها به اطلاع عموم خواهد رسید.

گزارش همشهری آنلاین حاکیست که دکتر قالیباف نخستین یادداشت خود را نیز در این سایت قرار داده است که متن آن را در زیر می خوانید:

انتخابات که تمام شد، حرف بود، اما مجال حرف نبود. به جایش فضای ملتهب بعد از انتخابات بود و حساسیت‌های آن فضا بود. الان دیگر احتمالا بعد از دو سال این التهاب کم‌تر شده است. دیگر حرف‌هایم را، هر چه باید بنویسم را، هر چه کمک می‌کند شهر و کشورمان بهتر شود را می‌نویسم. شما هم بنویسید.

 اگر بنویسید لطف کرده‌اید. عقل‌هایمان را می‌گذاریم روی هم، حرف حساب می‌زنیم. حرف حساب زدن خیلی بهتر است از این که بنشینیم سر جامان و هی بگوییم این بشود و آن بشود. به جایش ببینیم چه کار باید کرد، از چه مسیری باید رفت تا به چیزی که می‌خواهیم برسیم.

امروز در آستانه‌ی سوم خرداد هستیم. درست ربع قرن از فتح خرمشهر می‌گذرد. من آن وقت جوان نورسی بودم که با رزمندگان دیگر پا به خرمشهر گذاشتیم. حرف عجیبی است اگر بگویم سوم خرداد افتخار ملی، حماسه‌ی ملی و میثاق ملی ما است؟ بگذریم از این که ما در به کار بردن گنجینه‌ی لغاتمان بسیار دست و دل‌بازیم و هر لغت هر چند بزرگی را راحت همه جا به کار می‌بریم و از ارزشش می‌کاهیم.

 همین چند کلمه را هم با ترس نوشتم. ترس از سوء تفاهم، ترس از سابقه‌ی بد کلمه‌های دست‌مالی شده. اما در کنار این ترس امید هم هست. امید به شما که بسیاریتان ربع قرن پیش هم بودید و آن روز را دیدید و هنوز یادتان هست که شادی پیروزی بر دشمن و عقب راندن متجاوز در دل‌های همه‌مان فوران می‌کرد.

درود بر مردمی که این شادی را پدید آوردند و درود بر رهبر بزرگ و عزیزی که در آن روزها بودنش قوت قلب این مردم بود و درود بر مردمی که به فرمان آن امام رفتند و شهید شدند تا ما بمانیم.